Φιννοι, οἱ πολλοί ?

maandag 2 augustus 2010

Via Baltica

Gisteren de overzet naar Estland genomen. Duurde maar twee uur, plus de tijd is erg vlug voorbij gegaan omdat ik aan de praat geraakte met een Slovaakse die ook met de motor onderweg was. In de haven had ik al een Finse vriend van haar ontmoet toen ik wilde inchecken. Hij vergezelde haar tot aan de inscheping omdat ze nog niet veel ervaring had, en haar mooie Ducati was al een paar keer gevallen. Zoals zo vaak van traag te rijden...hoe trager je rijdt, hoe moeilijker je hem overeind houdt, wet nummer 1 van het motorijden ;=)

Op de boot word je verondersteld van je ijzeren paard zodanig vast te sjorren dat het zelfs bij onstuimige zee niet omvalt...dus is het zaak van hem niet op de middenbok te zetten, want ijzer op ijzer, dat kan fameus schuiven. Daarom moet je hem met een "rakkendjak" (tja, wat is dat eigenlijk in het Standaardnederlands?) opspannen via daartoe voorziene ogen...allez, we hebben haar daar dus wat mee geholpen.

Ze sprak verbazend goed Engels, maar ja, komt ook omdat ze sterk in taal en mythologie geïnteresseerd was. Zo studeerde ze in haar vrije tijd niet alleen Fins, maar ook Laps aan de universiteit van Bratislava, terwijl ze overdag nog een reclamebureau runde. Faut le faire! Was overal in Europa op reis geweest...behalve in West-Europa...go figure ;=)

Mijn vraag "Hebben we nu eigenlijk iets gemeenschappelijks in Europa, dat ons niet alleen bindt, maar liefst ook nog onderscheidt van Afrika en Azië?" heeft ook zij niet afdoende kunnen beantwoorden. Ze dacht aan de strijd tegen de Turken, een conflict dat in haar land veel zichtbare gevolgen heeft nagelaten. Maar da's mijns inziens niet echt een bindmiddel...ten eerste omdat die strijd in andere delen van Europa niet zo relevant was, en ten tweede omdat het een negatieve formulering betreft...het gaat over "tegen" iets of iemand...daarmee bepaal je nog niet onmiddellijk waarvóór je staat.

Hoewel je dit toch ergens zou kunnen interpreteren als een bekentenis tot het christendom. Maar ja, je kan moeilijk Europa een patent geven op het christendom als je weet dat het een Aziatische uitvinding is, die nu populairder is in Zuid-Amerika en Afrika.
't Is waar, de paus woont in Rome...en Devillers nog steeds in Buizingen ;=)

Estland dan...Tallinn...vroeger de speeltuin van Finnen en Russen die eens graag de bloemetjes buiten zetten...de laatste jaren meer het slachtoffer van Britse hooligans. Het Ests is een zustertaal van het Fins, en ook de natuur ligt in het verlengde...nog steeds verkeersborden die waarschuwen voor rendieren, en berken en sparren zo ver het oog reikt. Wat me ook is opgevallen is hoe laag de bomen hier zijn, geen enkele is hoger dan een meter of vijf. Dus geen majestueus loofwoud met eiken en beuken en onderaan grote open ruimtes zoals in onze streken, maar eerder dicht, donker kreupelhout. Perfect terrein ook voor de Finse sluipschutter.

Dat is een begrip, want in de aanloop tot de tweede wereldoorlog, voelde Rusland (dat vreesde voor Duitsland) zich genoodzaakt niet alleen de Baltische Staten en Polen binnen te vallen, maar ook Finland. In het geval van Finland was het zogezegd om een bufferstaat te creëeren voor Leningrad. Hoedanook heeft het Rode Leger hier flink in het stof gebeten...niet in het minst omdat de winter van '40 bijzonder koud was...tot - 43 graden Celsius in Karelië! Net zoals Napoleon of het Duitse leger niet echt opgewassen waren tegen de zeer specifieke Russische winteromstandigheden, was op zijn beurt het Russische leger geen partij voor de guerilla-tactieken van de Finse sluipschutters: Op ski's, volledig in het wit en gewoon van te jagen op groot wild in zeer dicht bebost gebied.
Terwijl de Russen nog steeds hun traditionele khaki-kleurige kostuums droegen...en weinig keus hadden: ofwel vechten totterdood, ofwel de kogel als ze poogden te deserteren...weglopen was trouwens geen echte optie want dan stierf je geheid van de honger.
Het Rode Leger heeft zich dus terug getrokken en Finland is onafhankelijk kunnen blijven.
Genoeg geschiedenis...

Ben uiteindelijk verzeild geraakt in Häädemeeste, een zeer pittoresk plaatsje vlak aan de Baltische Zee...en vlak is in dit geval echt vlak...op een paar meter van mijn kamer klotsten de baren (zie foto's). Zeer idyllisch, en daarom ook in trek als decor voor huwelijksfoto's. Er verbleven enkel een paar Esten, plus 1 Rus in het complex.
Yep, een waar complex, met heuse vergaderzalen en sauna's van allerlei slag...ook de Rotary Club was hier gehuisvest...maar toch schier geen bezoekers. Zeer raar, maar wel leuk voor mij. Zo spijtig voor de eigenaars ook, want alles was nog maar een paar jaar oud, in perfecte staat, architectonisch een parel...en dan hooguit tien gasten. Maar eigenlijk zou ik het zo wel willen houden...het is echt een adresje dat misschien best geheim blijft.

Deze trip lijkt in het teken van de leegte en de stilte te staan: zelden of nooit zoveel natuur gezien, en zeker nooit zo'n stille mensen ontmoet. Noch bij het ontbijt, noch bij het avondmaal verheft iemand zijn stem...en als men praat, fluistert men. Iedereen lijkt steeds in gedachten verzonken en men beweegt traag.
Bijwijlen lijkt het alsof hier niks veranderd is gedurende de laatste 10 000 jaar.

Zelfs in de zomer lijkt alles bevroren in de tijd...de Oostzee is kalm, de mensen leiden doodgemoedereerd hun dagdagelijkse leventje...alles is verstild, er is maar 1 grote kracht, en dat is die reusachtige natuur...het lijkt alsof Christus nog moet geboren worden...

Toch maar best geen patent nemen op dat Christendom, zuster Europa ;=)

zondag 1 augustus 2010

Haavoittunut enkeli

Vandaag het 'Ateneum'-museum bezocht. Vooral op aanraden van lui die eerst de Ermitage in Pietari (= Sint-Petersburg) hadden bezocht. Hoewel kleinschaliger, zou de gemiddelde kwaliteit er beduidend hoger liggen dan in grote broer. Het zwaartepunt van de aanwezige collecties situeert zich rond eind 19de, begin 20ste eeuw, een tijd waarin Finland dus nog tot het Russische rijk behoorde.

Zeer boeiend om zien hoe bijvoorbeeld het leven van een toenmalige vrouwelijke theatercriticus gereconstrueerd wordt. Hoe diep haar vriendschap met de actrices wel niet was. Het verwondert me nu niet meer dat vrouwenstemrecht hier als eerste ingang vond op de hele wereld. Uiteraard kwam de innige, maar complexe relatie met Rusland ook geregeld aan bod...een band die de Oktoberrevolutie overleefde. Nog zoiets...Van Gogh is bekend als het schoolvoorbeeld van de 'artiste maudit'...bij leven compleet verpauperd, maar na zijn dood huizenhoog de hemel in geprezen. Welnu, het eerste museum dat werk van de man is beginnen inkopen is precies dit Finse 'Ateneum'. Ook hangt 'De gewonde engel' er, een werk van Simberg dat bijna tot een nationaal icoon is uitgegroeid (zie hierboven). Zeer sterk, zet de toeschouwer aan tot morele bedenkingen.

Deze morgen een leuke ontmoeting gehad aan de ontbijttafel...twee Aziaten kwamen aan mijn tafel zitten, en ik besloot nauwkeurig naar hun taal te luisteren. Op een zeker moment was ik vrij zeker, één van hen moest uit het zuiden van China komen. Toen ik het hem dan ook op de man af vroeg, verslikte de arme jongen zich bijna in zijn eten...zo hard was hij geschrokken. Hij kwam inderdaad uit Guangzhou en zijn collega was van Nanjing, Jiangsu. We hebben nadien een leuk geanimeerd gesprek gehad...waar dra de Finse kelner kwam bijzitten...zijn kennis van het Russisch stelde hem in staat nogal wat Grieks te verstaan, beweerde hij...komt door de invloed van de orthodoxe kerk denk ik.

vrijdag 30 juli 2010

Egaliteitsbeginsel

Een fundamenteel besef van gelijkheid/gelijkwaardigheid lijkt diep in de Finse psyche gebakken. Niet alleen was het het eerste land dat vrouwenstemrecht toestond, maar tevens wordt jaarlijks een hitparade opgesteld van de best verdienende Finnen. Tot op 1 cent nauwkeurig zou perfect geweten zijn hoeveel hun salaris bedraagt. De hoogste plaatsen worden trouwens steevast bezet door dezelfde personen wat er op lijkt te wijzen dat men niet even heel vlug rijk wordt in Finland...soit.

Doet me een beetje denken aan de Sovjet-Unie waar inkomens destijds ook niet zo wild schommelden als in het Westen, en waar de staat ook zeer machtig was. Weliswaar bestond daar een politieke caste die alle touwtjes stevig in handen hield. Naar het schijnt was het toen een publiek geheim waar je het beste Russische voedsel kon vinden...net over de grens...in Finland.

Anno 2010 zijn de verhoudingen tussen de twee buren enigszins gewijzigd. Het grootste aantal gastarbeiders in Finland...is van Russische origine...en is ofwel kuisvrouw of werkt in de constructienijverheid. Alwaar je ook wel wat Afrikanen zult vinden.

Vandaag me nog maar eens verbaasd over hoe populair de fiets is in Helsinki. Zowel bij jong als oud, maar toch wat meer bij vrouwen als bij mannen lijkt het. In het gewone straatbeeld zie je meer wegwijzers voor fietsroutes en fietsknooppunten als voor wagens heb ik vaak de indruk!

Over de Oosterse roots heb ik het zijdelings al gehad (men spreekt verwante talen tot achter de Oeral), meer zelfs, het zou mijns inziens de moeite zijn om te onderzoeken of het hier niet over een matriarchaal relict gaat van een prehistorische Noord-Euraziatische maatschappij.

Echt zalig weer hier de laatste dagen: een graad of 26, veel licht en er staat altijd een fris briesje. Water is voortdurend nabij en dat maakt het allemaal zeer draaglijk. De Finnen zijn ontwaakt uit hun winterslaap en echte "homo terrasicus" geworden. Morgen een muziekfestival in een groot park in het midden van de stad. Men programmeert muzikaal breed (funk > reggae > dubstep > klassiek), gebruikt verschillende podia en doet een ernstige inspanning om het festival ook aantrekkelijk te maken voor gezinnen. Mag ik niet missen!

Eigenlijk bizar dat het hier de laatste dagen een stuk warmer was als in België...hoewel Helsinki , na Reykjavik de noordelijkst gelegen hoofdstad van de wereld is ;=)
Oh ja...nog dit...Stockholm zou doorgaan voor het Venetië van Scandinavië...dan moet Helsinki wel Milaan zijn...zoveel aandacht voor design heb ik nog nooit gezien! En het beperkt zich heus niet tot Marimekko ;=)

Ook de grootste boekhandel van Scandinavië bezocht. "The Academic Bookstore", zeer grote sortering voor een zeer internationaal publiek. Het interne koffiehuis was voor bijna de helft ingenomen door Japanners van de vrouwelijke kunne...uiterst lekkere carrot cake trouwens. Ik had er wel zes boeken willen kopen, maar heb het toch niet gedaan...moet ze anders meezeulen...heb de titels opgeslagen in de iPad en zal ze me thuis aanschaffen. Ook mooi waren de foto's uit de jaren '70 die ooit in het huis genomen werden van beroemde schrijvers die er te gast waren.

Europees Japan?

Intrigerend land.

Je komt net van de boot...en daar staan ze...de Finse politie. Abdou, de Marokkaan had het me al eerder gezegd, dat je ze nadrukkelijk in het straatbeeld ziet. Maar, hier was wat anders in het geding. Op de boot hadden velen tax-free sterke drank gekocht...waaronder nogal wat oude Russische dametjes die zich niet onbetuigd lieten! Iedereen zat nog maar 100 m achter het stuur van zijn voertuig, of we werden allemaal aan een ademhalingstest onderworpen. Duurde maar 5 seconden of zo, want op technisch gebied moet je de Finnen niks leren.

Eerste indrukken van het land: twee steden worden via wegwijzers aangegeven, Helsinki en Sint-Petersburg. Het land is leeg. Hier en daar woont een enkele Fin, maar nooit meer dan 1. Aanvankelijk tweetalige opschriften, Zweeds en Fins. In de hoofdstad, enkel Fins. Geen Zweeds, geen Engels.

Die hoofdstad is een verhaal apart. Het is vandaag mijn verjaardag en dus besloot ik me maar eens op een hotelletje te trakteren, morgen bezoek ik het centrum, en dan komt dat ook beter uit. Zit nu op een tiental km van het centrum, in Espoo (zie kaartje). Supermodern hotel, met je pas moet je alles in gang krijgen, zelfs de lift. Ik dus in die lift, sloot de deuren achter mij, en drukte op het nummer van de verdieping...geen beweging in te krijgen. Wilde de deuren terug open krijgen: ze bleven dicht. Duwde op een noodknop, en hoorde die in de lobby weerklinken...geen enkele reactie. En toen zag ik dat je je pas eerst moest invoeren...dan lukte het natuurlijk. Daarmee wil het management ongenode gasten de toegang wat moeilijker maken ;=)

De TV op de kamer beschikt over keyboard en muis, waardoor je onmiddellijk op het net kunt. Er zitten 10 stopcontacten op mijn kamer...een strijkplank en strijkijzer...en moderne kunst. Alles mooi in moderne aardkleuren gedecoreerd, en toch voor 62 € naar Finse normen ultragoedkoop Had ik eerst in het midden van het Finse platteland uitgesnuffeld met mijn iPad. Er woonde geen kat...maar de verbinding was ultrasnel.

Finland is Japanofiel. Zo'n keuze uit noedels heb ik in een shopping mall nog nooit gezien. Zelfs de ultralekkere dikke udon noodles waren er! Je doet je bestelling, en krijgt een bieper mee, waarmee je aan de tafels kunt wachten. Daar staan leesstandaards opgesteld met een selectie tijdschriften. Als je maaltijd klaar is beginnen er lichtjes te flikkeren op je bieper en hoor je een signaal...kan je het gaan ophalen. Finnen zijn de grootste lezers op de hele wereld...daarom niet slecht gezien van bijna vertikale leesstandaarden te plaatsen, want als je wat bij hebt (shopping mall you know!), bespaar je hiermee kostbare plaats op de tafels. Zelfs de Japanse mode bij meisjes om zich geheel te verkleden in kostuum, is hier in zwang...regelmatig zie je gothic dolls...geheel in stijlvolle, supermooie zwarte jurken met frills.

En tja...dan ontspoort er soms zo iemand hé, zei onze Marokkaan...als het meisje van 12 dan zegt dat ze daddy achterna gaat...terwijl die al jaren voordien gestorven is...zoals vorige week gebeurde...dan verlaat ze doodgewoon het huis in kostuum...en springt van de brug...onder de metro.
Zijn Finse vrouw vond dat de staat mensen zo pampert dat ze compleet onbevreesd door het leven gaan. No fear, zegt de Viking.

Veel mensen lijken de blik op oneindig te hebben...alsof hun gedachten elders zijn...afwezig...ontheemd...onthecht. Een land van maar dik vijf miljoen inwoners...maar wel vijf miljoen individuen.

Viking-Ferry

De boot komt zo...

Moest terugdenken aan de onvolprezen Drs. P. Het nummer 'Veerpont' met name...geniet:

http://www.youtube.com/watch?v=ygvkZ35Z0-0

Tja, na zoveel water en bruggen, moest het er in Scandinavië uiteraard eens van komen...de ferry, van Stockholm (Zweden) naar Turku (Finland). Maar eerder op de dag wel een mooier stukje dan wat ik gewoon was. Aan de linkerkant het grote Vättern-meer, aan de andere kant een kronkelende slingerende baan, links, rechts, up and down...grote rotsmassieven rezen vaak loodrecht op uit de duistere diepte.

En dan Stockholm...

Niet zomaar een stadje, het noemt zichzelf de hoofdstad van Scandinavië, en wellicht verdient het ook die naam. Niet alleen een behoorlijke geschiedenis, maar ook vrij centraal gelegen...een machtscentrum, zeg maar...verspreid over 14 verschillende eilanden...2 miljoen inwoners in de metropolitan area.

Terwijl ik stond te wachten op de overzet geraakte ik aan de praat met een uitgeweken Marokkaan. De man was 22 jaar geleden gevlucht uit Marokko, en was eerst neergestreken in Spanje. Alwaar hij compleet niet kon aarden, want een Spanjaard zei hij, die kijkt eigenlijk neer op de hele wereld, kent geen woord Engels en misbruikt de Marokkanen als illegale (seizoens)arbeiders. Frankrijk was al wat beter, België nog beter...en omdat hij vond dat hoe noordelijker hij ging, hoe gemakkelijker het leven werd, besloot hij maar naar Zweden te gaan...alwaar hij maar 1 dag is gebleven: alweer diezelfde herenmentaliteit...hij nam gelijk de boot naar Finland, en is er blijven plakken. Getrouwd met een Finse, maar elk jaar wel terug naar de familie in Casablanca uiteraard. Was goed op de hoogte van de taalperikelen in België, en was nu juist voor een shopping-trip naar Stockholm afgereisd. 

Hoewel hij in Helsinki woonde, was zijn uitje naar de Zweedse hoofdstad, voor hem telkens een terugkeer naar Europa...Finland is zòòò rustig zei hij, dat het zelfs in de hoofdstad wel op het platteland leek. Telt ook al jaren maar 5,5 miljoen inwoners...vermindert niet, vermeerdert niet. Zeer stabiele maatschappij...met hier en daar wel eens een zelfmoord, veel dronkenschap en superveel motards, maar de regering ligt daar niet van wakker beweerde hij...al wat een Fin doet is rekenen, rekenen en rekenen...en die plooien worden in de statistiek toch allemaal gladgestreken. Drinkt iemand zich lazarus, dan komt de politie, en wordt hij vakkundig terug naar huis gebracht...alleen wordt er een streepje bij zijn naam gezet. De staat houdt alles van zijn inwoners perfect bij...en weet echt alles...maar vergeeft ook (bijna) alles.

Tenzij als de Fin vecht...dan gaan ze tot op het einde, zei onze Marokkaan van dienst. Dan zie je hun witheet killerinstinct in hun ogen. De man gaf me zijn telefoonnummer, in geval ik hulp mocht nodig hebben. En dan kwam de boot...wat zeg ik? Boot? Een volwassen olietanker zou er bijna in het niet bij verzonken zijn...dit was een mastodont van een schip...tien dekken hoog, met conferentiezalen, solaria, sauna's, discotheken, game parlors en supermarkten er op. Had op het laatste nippertje nog een cabine kunnen krijgen...want toen ik het ticket kocht waren ze volzet...zeggen ze altijd, zei onze Marokkaan...maar als je incheckt kan je altijd nog iets regelen. Bovendien is de tweede persoon van mijn kamer zelfs niet komen opdagen, zodat ik alles dubbel had. Zeer goed geslapen, zo'n reuzenschip breng je niet zo gemakkelijk uit zijn lood ;=)

Oh ja...geen enkele buitenlander meer gezien of gehoord...enkel drie Duitsers op het schip...maar...hou je vast, toen ik naar buiten keek hoe ons cruise-schip laveerde tussen de tientallen piepkleine eilandjes...hoor ik verdorie plots toch geen Limburgs zeker! 4 johnnies, plus 1 marina zaten twee meter achter mij...hield me gedeisd.     

Sent from Luc's iPad


Sent from Luc's iPad

dinsdag 27 juli 2010

Scania

Schoon Skåne...

Midden Zweden. Schiet lekker op, hoewel de maximumsnelheid toch vaak tot 110 km/h beperkt is. Beetje bizar waarom Aziaten mij vaak als orakel lijken te beschouwen. Gisterenavond een drietal Oosterlingen (Syrië als ik moet gokken) die mij kwamen vragen waar ze 'chicks' konden vinden in Køge ('k heb ze maar niet gezegd dat ze zich beter op hun bidmat richting Mekka zouden werpen *'s*). Dan deze middag toen ik iets aan eten was op een soort raststätte...stopt er een Mercedes met een Turkse familie erin. De heer des huizes wilde zich wellicht als man van de wereld laten kennen, want stevende recht op me af...compleet begeesterd...is dat de nieuwe iPhone vroeg hij (naar mijn iPad wijzende)? Ik legde hem zo goed en kwaad als mogelijk het verschil uit, maar het baatte niet...de man leek euforisch gelukkig een voorbode van de zevende hemel te hebben aanschouwd.

Beetje later, stopt er achter mij een Estse bus. Er stappen Aziaten uit...een paar zie ik aarzelend staan kijken naar mij op de motorfiets...vanop 5m afstand...ik bekijk ze, en wist het direct...you from Korea vroeg ik? HAAAA, roepen ze in koor...en vijf van de stoutmoedigste naderden tot op 3m afstand...zo'n mooi opgetuigde moto hadden ze nog nooit gezien (inclusief mijn Zweeds S-kenteken, waar ik een B van gemaakt had *s*)...in mijn beste Chinees legde ik hen uit dat ik twee jaar geleden met diezelfde motorfiets op 10 dagen tot aan de Chinese grens was gereden...de drie diehards die nog overbleven stonden bijna op hun benen te trillen...een langneus die in het midden van Zweden in het Chinees tegen hen over avontuur praatte...ik denk dat ze die dag niet veel oog meer zullen gehad hebben voor de Zweedse bossen...lol.

Van Zweedse bossen gesproken...eigenlijk is het net als het bosje naast het huis (maal een miljoen)...dat nu weliswaar weg is, maar waarvan door verschillende 'specialisten' gezegd werd dat die bomen niet gezond meer zouden geweest zijn omdat ze vanonder allen kaal waren. Welnu heren...het volledige Zweedse bosbestand is precies zo! Het onderste driekwart van die bomen is altijd kaal...ik schrijf: altijd. Wellicht verwart men met kerstbomen, wat een compleet ander soort boom is.

Vandaag terug een brugske van een 18-tal km gedaan...tussen Denemarken en Zweden...again: Wow! Daarna in Malmö naar die camera connection kit gezocht...enne: ik mag de zoektocht staken. Expert wist me te zeggen dat Scandinavië altijd van de laatste in Europa zijn gerief krijgt...niet voor september anyway. Spijtig, betekent dat zonder de hulp van een vaste computer er voorlopig geen foto's op den blog zullen komen.

Water, ze lusten er wel pap van die Zweden. Overal boten, tot in het midden van de dorpen en steden...eens Viking, altijd Viking. Denk da'k morgen eens een visplankje ga eten...is zeer typisch...mag wel, na die overigens zeer lekkere noedels bij den Thai vanavond...is hier een half toeristisch dorpje tussen Jönköping en Linköping...enkel locale toeristen echter...die eigenlijk niet zo veel eten, maar vooral veel ijskreem eten en bier drinken. Zweden zijn dan ook niet van de magerste...hoewel, toch ook net als de Denen en de Saksen een heel stuk kleiner als de Nederlanders.

Van Saksen gesproken: in het Fins heet Duitsland 'Saksenland' ... Allez, iets van die strekking uiteraard. Omdat ze de Saksen het beste kenden (denk aan de Hanze), associeerden ze hun naam met het gehele land. Beetje omgekeerd van wat de Engelsen met Duitsland doen (Dutch). Van andere nationaliteiten gesproken...tot dusver relatief veel Nederlandse toeristen gezien...wat minder Duitse...juist geteld 1 auto met een Franse nummerplaat en precies 0 auto's met een Belgische. Spijtig dat ik de foto van het Zweedse busnet nu niet kan tonen...want daarop kan je prima zien waar de Zweedse leefwereld ophoudt...in Parijs, Frankfurt en Berlijn.

maandag 26 juli 2010

Køge

Køge, beetje ten zuiden van Kopenhagen

Nog nooit zo goed in mijn tent geslapen als gisterenavond...kwam misschien ook door de oordopjes, ze laten werkelijk niks door. Was 9h30 als ik wakker werd en alras zette ik me op weg naar Hamburg, alwaar ik drie Mediamarkten op het oog had om de camera connector kit te kopen. Bleek ook in Duitsland nog niet binnen, en ze zegden me gelijk dat het geen nut had in de twee andere vestigingen mijn geluk te beproeven. OK, so be it...heb nog 1 sprankeltje hoop: in Malmö, Zweden is een Apple reseller, ga die morgen eens bezoeken. Drink nu Tuborg, dus moet het Denemarken zijn zeker? ;=) Land is dus toch een stuk heuvelachtiger. als Noord-Duitsland. Over de mensen in Noord-Duitsland kan ik zeer kort zijn: zij lijken veel meer op Vlamingen als op Hollanders. En ook aan hun taal hoor je dat: geen aangeblazen Duits, maar echt Platt. Na Lingen werd ik nog even teruggekatapulteerd in de tijd...in Holdorf zit de transportfirma Schockemöhle...en tegen Hamburg ligt het dorp Quickenborn...lol.
Hamburg zelf heb ik niet gezien, maar de haven wel...groots! Net als die brug in Denemarken die het vasteland verbindt met het eiland van Kopenhagen: 17 km lang! Kostte wel 20 €, maar goed, anders moet je een boot nemen en die kost niet alleen geld, maar ook tijd. Zojuist een pizza gegeten bij de locale Italiaan, en hoewel de topping zeer lekker was, was de korst voor mijn smaak wat te dik. Omdat het echte Italianen waren (uit Napels), vroeg ik hen of dat met opzet was. Hij aarzelde eerst even en zei daarna dat hij de kerk in het midden moest houden: Deense klanten wilden American style pizza zei hij...en nog zoiets waar je niet mocht aan raken zei hij...was de patat van de Deen...doe er mee wat je wil...maar zorg dat het er èn veel èn dikke zijn. Waar heb ik dat nog gehoord?