Haavoittunut enkeli

Vandaag het 'Ateneum'-museum bezocht. Vooral op aanraden van lui die eerst de Ermitage in Pietari (= Sint-Petersburg) hadden bezocht. Hoewel kleinschaliger, zou de gemiddelde kwaliteit er beduidend hoger liggen dan in grote broer. Het zwaartepunt van de aanwezige collecties situeert zich rond eind 19de, begin 20ste eeuw, een tijd waarin Finland dus nog tot het Russische rijk behoorde.

Zeer boeiend om zien hoe bijvoorbeeld het leven van een toenmalige vrouwelijke theatercriticus gereconstrueerd wordt. Hoe diep haar vriendschap met de actrices wel niet was. Het verwondert me nu niet meer dat vrouwenstemrecht hier als eerste ingang vond op de hele wereld. Uiteraard kwam de innige, maar complexe relatie met Rusland ook geregeld aan bod...een band die de Oktoberrevolutie overleefde. Nog zoiets...Van Gogh is bekend als het schoolvoorbeeld van de 'artiste maudit'...bij leven compleet verpauperd, maar na zijn dood huizenhoog de hemel in geprezen. Welnu, het eerste museum dat werk van de man is beginnen inkopen is precies dit Finse 'Ateneum'. Ook hangt 'De gewonde engel' er, een werk van Simberg dat bijna tot een nationaal icoon is uitgegroeid (zie hierboven). Zeer sterk, zet de toeschouwer aan tot morele bedenkingen.

Deze morgen een leuke ontmoeting gehad aan de ontbijttafel...twee Aziaten kwamen aan mijn tafel zitten, en ik besloot nauwkeurig naar hun taal te luisteren. Op een zeker moment was ik vrij zeker, één van hen moest uit het zuiden van China komen. Toen ik het hem dan ook op de man af vroeg, verslikte de arme jongen zich bijna in zijn eten...zo hard was hij geschrokken. Hij kwam inderdaad uit Guangzhou en zijn collega was van Nanjing, Jiangsu. We hebben nadien een leuk geanimeerd gesprek gehad...waar dra de Finse kelner kwam bijzitten...zijn kennis van het Russisch stelde hem in staat nogal wat Grieks te verstaan, beweerde hij...komt door de invloed van de orthodoxe kerk denk ik.